Aile Terapisi

Aile, anne, baba ve çocuklar arasındaki etkileşimlerden oluşan bir sistemdir. Aile üyeleri ve aile üyelerinin birbirleri ile ilişkileri, aile sisteminin bileşenlerini oluşturur. Her sistemde olduğu gibi ailede de bir durağanlık ve düzen söz konusudur.

Ailenin dengede kalma, tutarlı bir yaşam biçimi oluşturma eğilimi vardır. Aile sürekli bir değişim içindedir, bir zamanlar işlevsel ve sağlıklı olarak nitelendirilen özellikler başka bir dönemde sağlıklı görülmeyebilir.

Çift ve Aile Terapisi yaklaşımı, psikolojik sorunların ilişkiler içinde oluştuğu ve problemli etkileşim kalıplarından kaynaklandığı teorisine dayanan bir ruh sağlığı disiplinidir.  Aynı zamanda “evlilik ve aile terapisi”, “aile danışmanlığı” ve “sistemik terapi” isimleriyle de bilinir.

Psikolojik problemlerin ilişkiler içinde etkili bir şekilde tedavi edilebileceğini gösteren bilimsel araştırmalar Çift ve Aile Terapisinin günümüzde dünyanın pek çok ülkesinde yaygınlaşan bir disiplin haline gelmesine yol açmıştır.

Aile terapisi yaklaşımı, bireylerin soyutlanmış bir yaşam sürmediği, sosyal bağlam içinde yaşadıkları ve dolayısıyla bireyleri anlamak için diğerleri ve içinde bulundukları çevre ile etkileşimlerini incelemek gerektiği görüşünü temel alır.  Sistemde her bir birey diğerlerinden etkilenir ve onları etkiler yani sorunun nedeni tek tek aile bireylerine atfedilmez, sorun kişiler arasındaki ilişkiler, her bir tarafın davranışı diğerinin davranışları ile sürdürülür. Bu yaklaşıma göre neden sonuç ilişkisi yoktur, karşılıklı etkileme vardır.    

Psikoterapi ve aile sistemleri üzerinde eğitim almış çift ve aile terapistleri, danışanlarının sorunlarını, semptomlarını ve etkileşim kalıplarını incelerler.  Çift ve aile terapistleri bireylerle, çiftlerle, ailelerle ve gruplarla çalışırlar.  Danışan kim olursa olsun, ya da sorun ne olursa olsun, soruna ilişkisel açıdan bakarlar ve aile sistemini dahil ederek tedavilerini geliştirirler.